
Desde allí recibo hoy mismo un correo electrónico que dice literalmente:
Xxxx ten 14 anos e vive case sempre deitada no chan ó lado das suas amigas Yyyy e Zzzz, as tres mirando ó teito do cuarto numero tres. Ningunha das tres foi nunca á escola. Pareceunos que Xxxx tiña algo mais de movilidade que as suas compañeiras, e pensei que pagaría a pena probar a montala nunha cadeira de rodas.
Nunha das miñas visitas ó despacho de d o director do orfanato, comenteille a miña idea. El contoume que tiñan unha cadeira de rodas. Chamou a unha empregada, que me levou a un carto pequeno no que encontrei esta peza digna de Duchamp. Baixeina ás duchas ó aire libre e dinlle unha boa fregada. Logo leveina á estación de servicio a hinchar as rodas. Polo camiño a xente mirábame raro, ainda que algúns levaran cabras atadas por unha céntrica rúa de Katmandú.Subín a Xxxx á cadeira e saímos da habitación tres, Lata por primeira vez en anos.
Me lo envía un amigo que está en Bal Mandir, un orfanato de Katmandú. Las tres niñas son discapacitadas. Seguiremos hablando de ellas.
De momento, por si queréis saber algo más de este proyecto os dejo un enlace al blog Sonrisas de Colores, del Director del proyecto.
Actualización: notaréis que he quitado los nombres, nos pareció más correcto. Por el mismo motivo no ponemos fotos en las que se reconozaca a ninguna niña.
No entiendo muy bien de qué va esto, pero yo ya me he registrado y he votado. Me parece admirable la actitud de tu amigo. Un beso enorme
Pues va de conseguir apoyo para el proyecto. En particular algo muy concreto: obtener los fondos para pagar a una personas especializada que atienda a los niños discapacitados del orfanato, en particular a cinco de ellos que no reciben ningún tipo de educación y que, en algunos casos al menos, apenas salen de su cuarto, dada su discapacidad.
No quiero dar detalles escabrosos, ni poner fotos de los niños. Creo que es un gran proyecto y, desde luego, lo de Pablo tiene mérito.
Besiños también para ti, guapísima.
«Subín a Lata á cadeira e saímos da habitación tres, Lata por primeira vez en anos.»
… por primeira vez en anos… xa o creo que ten mérito